У XVIII ст. баяры як асобная група вясковага насельніцтва, прамежкавая паміж ваенна-служылымі зямянамі і чыншава-паншчынным сялянствам [34, s. 88], па сваім сацыяльным статусе набліжалася да апошняга. Прынамсі, такое меркаванне пануе ў гістарыяграфіі. Яно грунтуецца на паступовым сціранні баярскіх асаблівасцей у павіннасцях 1 – асноўным абавязкам баяр рабілася выплата чыншу, таксама яны прыцягваліся да выканання дадатковых павіннасцей, часам нават паншчыны. У меншай ступені ўвага надавалася самаўсведамленню сябе з боку баяр – ці захоўвалі яны памяць пра свой адносна прывілеяваны статус і як да яго ставіліся ўласнікі зямлі, на якой баяры пражывалі. Шмат у чым такое становішча абумоўлена адсутнасцю крыніц – інвентары і іншая гаспадарчая дакументацыя мала прыдатныя для такога кшталту даследаванняў. […]
Падобныя запісы
Лісейчыкаў Дзяніс Васільевіч. Візіты уніяцкіх цэркваў 1680-1682 гг. у фондах Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі
| У апошнія дзесяцігоддзі актывізацыі духоўнага жыцця беларускага грамадства значна ўзрасла цікавасць да канфесійнай гісторыі, у тым ліку гісторыі уніяцкай…
Червинская Ольга Владимировна. Революционно-террористическая деятельность учителя Якова Безмена в 1905-1907 гг.
| Артикул: Скачать предисловие
Цвор Алеся Сергеевна. Битва под Плевной, кони, люди…: будни уездного города Невеля в годы русско-турецкой войны
| Фонд «Витебское губернское правление Министерства внутренних дел, город Витебск Витебского уезда Витебской губернии» (1416) один из самых объемных, хранящихся…