У артыкуле аналізуецца становішча жыхароў Валмянскай воласці Мінскага павета Мінскай губерні, якія былі пераважна прымусова пераведзены ў праваслаўе пасля закрыцця мясцовага касцёла ў другой палове 60-х гг. ХІХ ст. Адзначаецца, што былыя каталікі не пагаджаліся на прыняцце новага веравызнання, імкнуліся атрымаць дазвол вярнуцца ў заходні абрад, а пасля адмоў у гэтым таемна захоўвалі каталіцкую ідэнтычнасць. Звяртаецца ўвага на тое, што пасля выдання ў 1905 г. указа аб асновах вераця.
Падобныя запісы
Рындин Сергей Николаевич. Иностранные подданные в Беларуси (конец XVIII – начало ХХ в.)
| Сборник документов посвящен актуальной научной проблеме прибытия и проживания на территории Беларуси подданных иностранных государств в период вхождения нашей…
Пастанкевіч Т.С. Школа для дзяцей пры мазалаўскім манастыры ў ХІХ ст. (Па матэрыялах Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі).
| Школа Для Дзяцей Пры Мазалаўскім Манастыры Ў Хіх Ст. (Па Матэрыялах Нацыянальнага Гістарычнага Архіва Беларусі) Манастыры заўсёды былі не…
Глінскі Яўген Станіслававіч. Родавыя легенды шляхты ўсходнеславянскага паходжання ў Вялікім Княстве Літоўскім: тэндэнцыі развіцця ў XVII ст.
| Першыя па часе стварэння легенды аб паходжанні асобных арыстакратычных родаў фіксуюцца ў другім беларуска-літоўскім летапісным зводзе («Хроніка Вялікага Княства…