На падставе некалькіх соцень публікацый аналізуюцца асноўныя тэндэнцыі развіцця даследаванняў паўстання 1863–1864 гг., праведзеных беларускімі гісторыкамі. Вызначаюцца такія асноўныя тэндэнцыі, характэрныя для сучаснага этапу, як значная актыўнасць даследаванняў і істотнае расшырэнне кола праблем, пытанняў ці аспектаў. З іншага боку адзначаецца наяўнасць некалькіх важных праблем, якія маюцца ў развіцці гістарыяграфіі, – вялікі ўплыў пазанавуковых фактараў, празмерная канцэнтрацыя ўвагі на К. Каліноўскім, нізкая якасць правядзення даследаванняў і няўжытасць шматлікіх крыніц і іх комплексаў. […]
Падобныя запісы
Матвейчык Дзмітрый Часлававіч. Матэрыялы фонду «Упраўленне дзяржаўных маёмасцяў Віцебскай губерні» як крыніца па гісторыі паўстання 1863–1864 гг.
Даследаванне паўстання 1863–1864 гг. застаецца актуальнай праблемай для беларускіх гісторыкаў. Да гэтага часу ў Беларусі не выдадзена манаграфічнай, комплекснага характару…
Кутукова Галина Николаевна. О создании страхового фонда (СФ) и фонда пользования (ФП) в НИАБ
В настоящее время в мире накоплены огромные массивы информации, изначально хранящейся на бумажных носителях, чрезвычайно важной для функционирования не только…
Матвейчык Дзмітрый Часлававіч. Спроба стварэння культу асобы Міхаіла Мураўёва і яе ўплыў на развіццё гістарыяграфіі паўстання 1863–1864 гг. у Беларусі (1890–1905 гг.)
У перыяд праўлення Аляксандра ІІІ і Мікалая ІІ (прыкладна да 1905 г.) у Расійскай Імперыі ўзмацніліся вялікадзяржаўніцка-манархічныя і шавіністычныя тэндэнцыі.…