У XVIII ст. баяры як асобная група вясковага насельніцтва, прамежкавая паміж ваенна-служылымі зямянамі і чыншава-паншчынным сялянствам [34, s. 88], па сваім сацыяльным статусе набліжалася да апошняга. Прынамсі, такое меркаванне пануе ў гістарыяграфіі. Яно грунтуецца на паступовым сціранні баярскіх асаблівасцей у павіннасцях 1 – асноўным абавязкам баяр рабілася выплата чыншу, таксама яны прыцягваліся да выканання дадатковых павіннасцей, часам нават паншчыны. У меншай ступені ўвага надавалася самаўсведамленню сябе з боку баяр – ці захоўвалі яны памяць пра свой адносна прывілеяваны статус і як да яго ставіліся ўласнікі зямлі, на якой баяры пражывалі. Шмат у чым такое становішча абумоўлена адсутнасцю крыніц – інвентары і іншая гаспадарчая дакументацыя мала прыдатныя для такога кшталту даследаванняў. […]
Падобныя запісы
Матвейчык Дзмітрый Часлававіч. Браты Янушкевічы і тавянізм: складаныя шляхі Вялікай эміграцыі
Жыццё і дзейнасць па-за межамі радзімы ўдзельнікаў паўстання 1830–1831 гг. усё часцей у апошні час трапляе ў поле ўвагі беларускіх…
Бобер Ірына Міронаўна. Зборнік «Тэстаменты шляхты і мяшчан Беларусі другой паловы ХVІ ст.». Тэстамент пана Аляксандра Сямёнавіча Гарабурды
Ідэя выдання зборніка дакументаў па матэрыялах актавых кніг Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі нарадзілася ў аддзеле старажытных актаў практычна адразу, калі…
Глинский Евгений Станиславович. «Стать шляхтой»: бояре несвижско-слуцкого региона в XVIII – начале XIX в.
Предисловие: Скачать предисловие