На падставе некалькіх соцень публікацый аналізуюцца асноўныя тэндэнцыі развіцця даследаванняў паўстання 1863–1864 гг., праведзеных беларускімі гісторыкамі. Вызначаюцца такія асноўныя тэндэнцыі, характэрныя для сучаснага этапу, як значная актыўнасць даследаванняў і істотнае расшырэнне кола праблем, пытанняў ці аспектаў. З іншага боку адзначаецца наяўнасць некалькіх важных праблем, якія маюцца ў развіцці гістарыяграфіі, – вялікі ўплыў пазанавуковых фактараў, празмерная канцэнтрацыя ўвагі на К. Каліноўскім, нізкая якасць правядзення даследаванняў і няўжытасць шматлікіх крыніц і іх комплексаў. […]
Падобныя запісы
Матвейчык Дзмітрый Часлававіч. Уладзіслаў Машэўскі і спроба ўзброенага выступлення ў Слуцкім павеце ў 1863 г.
Паўстанне 1863–1864 гг. з’явілася лёсавызначальнай падзеяй для тысяч жыхароў Беларусі і аказала вялікі ўплыў на ўсю яе далейшую гісторыю. Не…
Червинская Ольга Владимировна. Интеллигенция Минска в революции 1905-1907 гг.
Артикул: Скачать предисловие
Лісейчыкаў Дзяніс Васільевіч. Мітрапаліт Іосіф Вельямін-Руцкі і яго тастамент
Некалькі гадоў таму вядучым палеографам Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі Г.М.Брэгерам [2] у справе «Дакументы на пераход і валоданне маёнткам Рута»…